| ความแน่นอนที่สุด คือความไม่แน่นอน มาหลังไปก่อน ใจร้อนเป็นไฟ พูดเองเออเอง โตงเตงโตงเว้า ไม้สูงกว่าเข่า เหล้าเก่าในขวดใหม่ เจ้าหนี้กับลูกหนี้ ย่อมมีอะไรอะไร ที่ต้องหนักใจ คล้ายคล้ายคลึงกัน สิบคนมาเข้า ไม่เท่าคนเดียวออก พูดจากลับกลอก เป็นกระบอกกังหัน |
|
| วัวของคนไหน เข้าคอกคนนั้น เกลอแก้วเกลอขวัญ ออกหน้าออกตา ต่างคนต่างแน่ แพ้ไม่มีประตู จรกาหน้าหนู เรื่องขี้หมูขี้หมา เมื่อเป็นทั้งโจทก์ ทั้งผู้พิพากษา ก็ต้องก้มหน้า เข้าไปหาตาราง อันความอ่อนน้อม ดูไม่มีราคา แต่สิ่งปรารถนา มักได้ทุกอย่าง |
|
| ฝากกล้วยกับเด็ก ฝากเหล็กกับช่าง ไม่มีเยี่ยงอย่าง แพ้ร้ายตัวเอง อย่าเกียจทางการ อย่าคร้านทางกิจ พูดจาถูกถูกผิดผิด คิดว่าตัวเก่ง อย่าใฝ่สูงเกินศักดิ์ พึงรู้จักตัวเอง อวดบ้าอวดเบ่ง ตัวเงินตัวทอง ยังเห็นแก่หน้า ทำบ้าดีเดือด หน้าตาซีดเผือด อมเลือดอมหนอง |
|
| เป็นห้องเป็นหับ เพชรกับเรือนทอง เป็นคนต้นห้อง ของขายราคาแพง กำลังมือตก เป็นนกสองหัว ผิดฝาผิดตัว ตัดหัวคั่วแห้ง เมื่อเงินพูดได้ ใจก็เปลี่ยนแปลง เห็นดำเห็นแดง หน้าตาซีดเซียว ชอบพูดส่งเดช กินเศษกินเลย ทำเป็นเฉยเมย ไม่เคยแลเหลียว |
|
| แม่นางมณโฑ นมโตข้างเดียว ทศกรรฐ์ปากเบี้ยว เกี้ยวนางมณโฑ มีไว้รองรัง เคี้ยวดังกรุบกรุบ ใจเต้นตุบตุบ ทำผลุบผลุบโผล่โผล่ ต้องกัดฟันทน เป็นคนขี้โว ใจใหญ่ใจโต จับเสือกลางแปลง เทวดาเดินดิน ชอบกินข้าวแกง กลับมาท้องแห้ง ต้องกินแตงกวา |
|
| อยากจะเก่งกล้า ต้องมีตารอบตัว รดน้ำดำหัว รั่วเป็นตะกร้า ความรู้ขึ้นสนิม วัวอิ่มไม่กินหญ้า แต่คนบาปหนา กินจนท้องกาง ไม่ใช่หัวประจบ แต่ขอปรบมือให้ ไม่เข้าใครออกใคร น้ำไหลไฟสว่าง ชอบโก่งราคา ชาติหมาหวงก้าง หนักบ้างเบาบ้าง จับไหวจับพริบ |
|
| ข้าวหนักข้าวเบา เป็นภูเขาเลากา จับยามสามตา ปากว่าตาขยิบ ชักออกจะเดือด ขูดเลือดซิบซิบ นับหนึ่งถึงสิบ รู้เองเป็นเอง หมั่นเก็บคงอยู่ หมั่นดูคงเห็น เป็นวรรคเป็นเวร ชอบเล่นข่มเหง ปลาไหลอยู่ในรู ปลาทูอยู่ในเข่ง คนไหนอวดเก่ง มาต่อยกับกู |
|
| รู้ว่าเดินผิดผิด ควรคิดเดินกลับ เคยเป็นคู่ปรับ แบ่งกับแบ่งสู้ ศิษย์เป็นเครื่องวัด ความสามารถของครู อุปถัมภ์ค้ำชู ให้ความสะดวกสบาย เกิดปีน้ำน้อย สำออยอ้อยอิ่ง ต้องถูกทอดทิ้ง นอนกลิ้งนอนหงาย เกิดมาเป็นคน ไม่พ้นความตาย ถึงคราวสุดท้าย ต้องไปอยู่ป่าช้า |
|
| คบคนดูหน้า ซื้อผ้าดูเนื้อ ปรานีตีเอาเรือ ไล่เสือเข้าป่า ผู้เผด็จการไป ผู้เผด็จการมา แต่ปวงประชา ย่อมอยู่ตลอดกาล ต้นวายปลายดก เถียงไม่ตกฟาก เนื้อน้อยฝอยมาก ส่งปากคลองสาน เอาบอระเพ็ด มาเคลือบน้ำตาล บุญกรรมบันดาล ทอดสะพานตีสนิท |
|
| เกลียดขี้ขี้ตาม เกลียดความความใกล้ รู้เห็นเป็นใจ ปิดควันไฟไม่มิด คนโง่ตั้งปัญหา ใช้เวลาแต่นิด ให้นักปราชญ์คิด ใช้เวลาตั้งปี ถึงตัวจะเล็ก แต่เล็กเม็ดพริก ป้อล่อป้อติก กระดิกกระดี้รี่ สมบัติล้ำค่า คืออารมณ์ดี ทำนอกบาลี เอามือจี้ไฟ |
|
| อย่าทำงานที่ชอบ จงชอบงานที่ทำ อีกาหน้าดำ ยังจำหน้าได้ หัวเขาถลอก จะบอกยาให้ น้ำมันขี้ไก่ แห้งทาแห้งทา หัวเราะทีหลัง ดังกว่าทีแรก ถึงคราวแพแตก แบกหน้ามาหา เร็วนักมักสะดุด หยุดนักมักช้า ดูตาช้างตาม้า คันไม้คันมือ |
|
| ทำปั้นสีหน้า จ้องตาเป็นมัน ไม่เคยนึกพลั่น เว้ากันซื่อซื่อ เป็นฟืนเป็นไฟ เช่นใช้ไม้ถือ หักหน้าค่าชื่อ โกหกเป็นจอม กินบ่อนนอนบ่อน ถูกต้อนจนมุม เดินย่างสามขุม ใจตุ๋มตุ๋มต้อมต้อม ริ้นไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม พูดจาออมชอม ยอมให้เข้าครอบ |
|
| อบอุ่นบุญปลูก ชั่วลูกชั่วหลาน เมื่อเราไหว้ท่าน ท่านย่อมไหว้ตอบ น่าเกลียดน่าชัง ไม่อินังขังขอบ ถูกซ้อมจนบอบ ทำหน้าขมึงทึง มากหมอมากความ มากถามมากเรื่อง ชอบทำชำเลือง ตาเฟื้องตาสลึง กระป้อกระแป้ ยายแก่แล้งทึ้ง กินครึ่งทิ้งครึ่ง เซ่ออยากนอนเตียง |
|
| ร้องไห้ร้องห่ม จะไปดมมือใคร อดรนทนไม่ไหว พูดอะไรเป็นเถียง ถึงสิบพ่อค้า ไม่เท่าพระยาเลี้ยง หาทางบ่ายเบี่ยง เกือบเกิดวางมวย เป็นบ้าหอบฟาง ชนะอย่างฟลุกฟลุก ล้มล้มลุกลุก ข้าวสุกข้าวสวย เดือดร้อนทุกเส้นหญ้า น้ำตาขังหน่วย ทำพูดแก้ขวย กินน้ำพริกถ้วยเดียว |
|
| เมียที่รักผัว รั้งไม่ให้ผัวเสีย แต่ผัวรักเมีย ปล่อยให้เมียเที่ยว ประคบประหงม สนิทสนมกลมเกลียว ชักจะเข็ดเขี้ยว สะบักสะบอม อย่าถือเป็นอารมณ์ คำคมในฝัก อย่ายั่วช้างงาหัก อย่าผลักเสือผอม มีครกไม่มีสาก ผีตากผ้าอ้อม พุดจาอ้อมค้อม ชอบพูดชอบคุย |
|
| อย่าไปสุงสิง น้ำกลิ้งบนใบบอน ไก่แก่แม่ปลาช่อน ผ้าผ่อนหลุดลุ่ย อยากลองชิมลาง ขนหางปุกปุย นั่งทำหน้ามุ่ย คลุมคลุมเครือเครือ จับจับจัดจัด อดมื้อกินมื้อ ที่เพียงกระแบะมือ ต้องซื้อเงินเชื่อ รักษาความดี ให้มีทุกเมื่อ ประดุจดังเกลือ รักษาความเค็ม |
สุภาษิตสำนวนไทย >> ๑ | ๒ | ๓ | ๔ | ๕ | ๖ | ๗ | ๘ | ๙ | ๑๐ | ๑๑ | ๑๒ | ๑๓
